Zgrada školske poliklinike odnosno Doma zdravlja izgrađena je 1927. godine.
Nikšićku Bolnicu su tokom okupacije preuzeli Italijani dok su na slobodnoj teritoriji formirane partizanske bolnice. U privremenim ratnim bolnicama u Riječanima, Dubočkama, Šipačnu, Presjeci, Goliji, Manastiru Ostrog i Vrbanji radili su i borili se sledeći ljekari i studenti medicine: dr Jovan Bulajić, prof. dr Simo Milošević, dr Olga Milošević, dr Radoje Mijušković, prof. dr Niko Miljanić, dr Vojo Đukanović, dr Radoš Vilotijević, dr Petar Jovanović, dr Mito Savićević i studenti medicine Zora Golović, Veselin Milatović, Pero Popović Crni, Marko Baletić, narodni heroj Radomir Aleksić, Luka Jovanović, Petar Jovanović, Milija Stanišić i student farmacije Olga Golović.
Poslije oslobođenja Nikšića septembra 1944. godine u zgradi Bolnice smještena je vojna korpuska bolnica u kojoj su radili hirurzi prof. dr Niko Miljanić, sovjetski vojni ljekar Anatolij Alfjorov i hirurzi Švajcarske ekipe na čelu sa Gvidom Bidermanom. U prvim posleratnim godinama sa novom administrativnom podjelom postepeno se konsoliduje zdravstvena služba, povećava broj zdravstvenih radnika, preduzimaju se organizovane mjere za suzbijanje zaraznih bolesti, a zdravstvenom službom rukovodi Ministarstvo za narodno zdravlje Crne Gore.
Po odluci Ministarstva od 5. marta 1946. godine nikšićka Bolnica ima 90 kreveta sa odjeljenjima: Interno sa dječijim i tuberkuloznim, hirurško sa porodilištem i zarazno. Polikliničkom službom odnosno zdravstvenom stanicom rukovodi Zoran Kesler.
Pedesetih godina prošlog vijeka zdravstvena služba sve više se usmjerava ka preventivnim djelatnostima. Zgrada dječijeg dispanzera izgrađena je uz pomoć Unicefa 1954.godine. Pedijatrijsku službu u Nikšiću osnovali su i uspješno vodili dr Mileva Cemović, dr Dušan Mandić, dr Jovanka Đuričić, dr Olga Đurić i dr Jela Ćupić.
Izgradnjom Željezare dolazi do naglog povećanja stanovništva Nikšića. Bolnički kapaciteti postaju nedovoljni i ne mogu osigurati adekvatno bolničko liječenje. Godine 1955. gradi se nova bolnica, današnje Interno odjeljenje. U toj zgradi bila su smještena sva odjeljenja izuzev Urološkog koje ostaje u staroj bolnici i Infektivno u drvenoj baraci. Za potrebe radnika Željezare 1956.godine izgrađena je zdravstvena stanica. U periodu od 1956. do 1960. godine znatno je povećan broj zdravstvenih radnika i poboljšana tehnička mogućnost zdravstvenih usluga. U uslovima intenzivne industrijske izgradnje postojeći bolnički kapaciteti bili su nedovoljni pa se pristupilo rekonstrukciji, dogradnji i nabavci nove opreme. Zahvaljujući dobrim dijelom poklonu od 500.000 $ koji je dao publicista Vladimir Dedijer 1961. godine izgrađen je Hirurški paviljon u spomen na dr Olgu Dedijer hirurga IV Crnogorske brigade.
Sredinom šezdesetih godina u takozvanom periodu integracija nikšićka Bolnica se inkorporira sa Domom zdravlja u Medicinski centar dr Radoje Mijušković.
Specijalna bolnica za tuberkulozu u Brezoviku osnovana je 1951.godine ostaje zasebna ustanova od opšteg republičkog značaja. Ta organizaciona forma omogućila je u tom vremenu kvalitetnu organizacionu zdravstvenu službu, planiranje potrebe u stručnim kadrovima, proučavanje lokalne patologije, prevencije i zaštite zdravlja stanovništva.
Od sredine sedamdesetih godina do 1990. godine konsolidovana je i unaprijeđena zdravstvena služba i izgrađeni značajni zdravstveni objekti. Na mjestu drvene barake podignuta je moderna zgrada Doma zdravlja, dograđena zgrada Dječijeg dispanzera, adaptirano Interno i Hirurško odjeljenje, dograđen Hirurški paviljon i rekonstruisana stara bolnica, sadašnje psihijatrijsko odjeljenje. Finansijska sredstva su obezbijeđena putem samodoprinosa građana Nikšića i iz fonda za obnovu od zemljotresa u Crnoj Gori. Bolji uslovi za rad omogućili su osnivanje i razvoj specijalističkih odjeljenja odnosno službi u Nikšiću. U ovoj hronologiji o osnivanju i razvoju specijalističkih službi navodimo ljekare koji su utemeljili službe.
Rad Hirurške službe počeo je odmah posle oslobođenja Nikšića septembra 1944. godine, što je bio prioritet obzirom na veliki broj ranjenika. Nakon prof. dr Nika Miljanića službu su vodili dr Milan Vezilović hirurg iz Dubrovnika, dr Luka Jovićević, prim. dr specijalista Dara Mijušković Vujanović prva žena hirurg iz Crne Gore i prvi doktor medicinskih nauka iz nikšićke bolnice. A potom prim. dr Dušan Dekleva, dr Vaso Pejović, dr Đorđije Đurišić i dr Ilija Ašanin. U početku rada hirurške službe odsjek za anesteziju sa reanimacijom vodili su osposobljeni medicinski tehničari kasnije anestetičari Drago Novaković i Sveto Ivanišević. Prvi ljekar specijalista anesteziolog i načelnik je dr Ratko Perović a posle njega dr Alžbeta Vujović i dr Mara Pješčić.
Interno odjeljenje osnovano je 1956. godine dr Radoš Vilotijević internista kardiolog. Posle njega načelnici su dr Božidar Dumović, prim. dr Kosta Milović, prim. dr Mileva Mašulović, dr Momčilo Sarić i dr Gordana Reljić.
Prvi načelnik ginekološko-akušerske službe formirane 1957. godine bio je dr Božidar Radulović. Nakon njega službom upravljaju dr Milorad Đurić, prim. dr Stevan Čizmović, dr Emilija Bulajić, dr Zdravka Anušić i dr Tamara Mijušković.